تولد و مرگ عیسی مسیح برای نجات ما

   عیسی مسیح از لحاظ ظاهری، جمساً در یک شهر از یک دختر باکره بنام مریم تولد شد و در بین یک قوم یعنی قوم یهود تولد یافت. اما در حقیقت او کسی بود که ازل بود. او از ابتدا وجود داشت، یعنی پیش از عالم و آدم این نور یعنی مسیح وجود داشت. ای نور به این سبب بدنیا آمد که راه نجات برای کسانی که از خدای حقیقی دور هستند آماده نمایند.

دانیال نبی تاریخ دقیق تولد عیسی مسیح را صد ها سال پیش از تولد او پیشگویی کرده بود. دانیال نبی نه تنها تاریخ تولد عیسی مسیح را پیشگویی کرده بود، بلکه وقت مصلوب شدن او را هم پیشگویی کرده بود.

خداوند دو هزرا سال پیش از امروز نجات دهنده را در وجود عیسی مسیح به زمین فرستاد.

وقتی که اجداد ما آدم و حوا را خدا به سبب بغاوت و نافرمانی از باغ عدن خارج نمود، از زمان به بعد بین خدا و انسان جدایی بوجود آمد. گناه و نافرمانی آدم به نسل های ما بعد او به میراث رسید. انسان از طریق قربانی کردن حیوانات تلاش کردن که گناهی که از اجدادش برای او به میراث رسیده بود یعنی دوری از خدا راکفاره نمایند. اما این قربانی ها نمی توانست که انسان را برای همیشه از ملامتی گناه نجات و با خدا آشتی دهد. ما به این عقیده هستیم که خدا با وجود اینکه عادل است و از گناه نفرت دارد ولی آنرا بی جزا نمی گذارد، خدای قادر مطلق محبت کامل هم است. او با محبتی که به انسان داشت از همان شروع به فکر این شد که یک روز انسان نافرمان و گمراه شده را دوباره به خود نزدیک نماید. او از آغاز، وعده آمدن نجات دهنده را به انسان داده بود.

عیسی مسیح آمد نه تنها به خاطر یک نفر بلکه برای تمام نسل بشر برای یک بار مصلوب شد و همه انسانها را از مرگ حتمی نجات داد.

بعضی مردم به ای فکر هستند که ما می توانیم با مراسم دینی خود یعنی به روزه گرفتن، قربانی کردن و نماز و خیرات می توانیم ای تاوان گناه بدهیم و خود را از جزای گناه نجات بدهیم. اما این یک خوش باوری مطلق است که ما خود را توسط آن فریب میدهیم.

کدام روزه و نماز ما به آن اندازه خوب و کامل است که صد در صد رضایت خدا را حاصل نماید و ما را از جزای مرگ نجات دهد. گناه ما و کار های نیک ما به بهیچوجه با هم برابر شده نمیتواند. در حقیقت ما نمیتوانیم که تاوان گناه خود را بپردازیم. باید کسی دیگر تاوان ما را بدهد و از این جزا ما را نجات دهد.

عیسی مسیح تاوان گناه ما را بر روی صلیب پرداخت. او به عوض ما کشته شد و تاوان گناه ما را پرداخت. از طریق صلیب او ما نجات یافتیم. کسانیکه قربانی عیسی مسیح را به حیث تاوان گناه خود قبول میکند نجات پیدا میکند و آن رابطۀ که در شروع یعنی در زمان جد ما آدم همرای خدا قطع شده بود آن را دوباره برقرار می نماید. آنها فرزند خدا میشود و مانند جد ما که در شروع همرای خدا در باغ عدن مشارکت و دوستی داشت، مشارکت و دوستی برقرار می نمایند. او دیگر مجبور نیستند که با مراسم دینی شکسته و ریخته خود در فکر کفاره گناه خود باشند، بلکه آنها خدا را مثل پدر خود محبت میکنند و هرآنچه که در توانشان است از دل برای خوشنودی او انجام میدهند.

نجات دهنده متولد شد

داستان تولد عیسی در انجیل

در انجیل لوقا آیه ۱: ۲۶- ۳۸ ولادت عیسی را چنین روایت می‌کند: و در ماه ششم جبرائیل فرشته از جانب خدا به بلدی از جلیل که ناصره نام داشت، فرستاده شد، نزد باکره‌ای نامزد مردی مسمی به یوسف نجار از خاندان داود و نام آن باکره مریم بود. پس فرشته نزد او داخل شده، گفت: «سلام بر تو ای نعمت رسیده، خداوند با توست و تو در میان زنان مبارک هستی.» چون او را دید، از سخن او مضطرب شده، متفکر شد که این چه نوع تحیت است. فرشته بدو گفت: «ای مریم ترسان مباش زیرا که نزد خدا نعمت یافته‌ای. و اینک حامله شده، پسری خواهی زایید و او را عیسی خواهی نامید. او بزرگ خواهد بود و به پسر اعلی مسمی شود، و خداوند خدا تخت پدرش داود را بدو عطا خواهد فرمود. و او بر خاندان یعقوب تا به ابد پادشاهی خواهد کرد و سلطنت او را نهایت نخواهد بود.» مریم به فرشته گفت:«این چگونه می‌شود و حال آنکه مردی را نشناخته‌ام؟» فرشته در جواب وی گفت:«روح‌القدس بر تو خواهد آمد و قوت اعلی بر تو سایه خواهد افکند، از آنجهت آن مولود مقدس، پسر خدا خوانده خواهد شد. و اینک الیصابات از خویشان تو نیز در پیری به پسری حامله شده و این ماه ششم است، مر او را که نازاد می‌خواندند. زیرا نزد خدا هیچ امری محال نیست.»مریم گفت:«اینک کنیز خداوندم. مرا برحسب سخن تو واقع شود.» پس فرشته از نزد او رفت.

انجیل نحوهٔ ولادت عیسی را چنین شرح می‌دهد:

متی ۱: ۱۸- اما ولادت عیسی مسیح چنین بود که چون مادرش مریم به یوسف نامزد شده بود، قبل از آنکه با هم آیند، او را از روح‌القدس حامله یافتند. و شوهرش یوسف چونکه مرد صالح بود و نخواست او را عبرت نماید، پس اراده نمود او را به پنهانی رها کند. اما چون او در این چیزها تفکر می‌کرد، ناگاه فرشته خداوند در خواب بر وی ظاهر شده، گفت:«ای یوسف پسر داود، از گرفتن زن خویش مریم مترس، زیرا که آنچه در وی قرار گرفته‌است، از روح‌القدس است و او پسری خواهد زایید و نام او را عیسی خواهی نهاد، زیرا که او امت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید.» و این همه برای آن واقع شد تا کلامی که خداوند به زبان نبی گفته بود، تمام گردد «که اینک باکره آبستن شده پسری خواهد زایید و نام او را عمانوئیل خواهند خواند که تفسیرش این است:»” خدا با ما."

پس چون یوسف از خواب بیدار شد، چنانکه فرشته خداوند بدو امر کرده بود، بعمل آورد و زن خویش را گرفت و تا پسر نخستین خود را نزایید، او را نشناخت، و او را عیسی نام نهاد.

لوقا ۲: ۶-۱۴ (و وقتی که ایشان در آنجا بودند، هنگام وضع حمل او رسیده، پسر نخستین خود را زایید. و او را در قنداقه پیچیده، در آخور خوابانید. زیرا که برای ایشان در منزل جای نبود. و در آن نواحی، شبانان در صحرا بسر می‌بردند و در شب پاسبانی گله‌های خویش می‌کردند. ناگاه فرشته خداوند بر ایشان ظاهر شد و کبریایی خداوند بر گرد ایشان تابید و بغایت ترسان گشتند. فرشته ایشان را گفت: «مترسید، زیرا اینک بشارت خوشی عظیم به شما می‌دهم که برای جمیع قوم خواهد بود. که امروز برای شما در شهر داود، نجات دهنده‌ای که مسیح خداوند باشد متولد شد. و علامت برای شما این است که طفلی در قنداقه پیچیده و در آخور خوابیده خواهید یافت.» در همان حال فوجی از لشکر آسمانی با فرشته حاضر شده، خدا را تسبیح‌کنان می‌گفتند:«خدا را در اعلی علیین جلال و بر زمین سلامتی و در میان مردم رضامندی باد.»

تولد عیسی مسیح

در يك قریه گمنام در فلسطين، تقريباً 2000 سال قبل، كودكي در يك طویله به دنيا آمد. تا به امروز تمامي دنيا تولد عيسي مسيح را جشن ميگيرد.

تولد عیسی مسیح مطابق به پیشگویی های که خدا توسط انبیا کرده بود به انجام رسید و عیسی مسیح از مریم باکره بدنیا آمد.

خداوند زیاد تر از سه صد بار درعهد عتیق کتاب مقدس توسط انبیا در باره آمدن نجات دهندۀ بشر یعنی عیسی مسیح خبر داده بود. عیسی مسیح دقیقاً مطابق به این پیشگویی ها به دنیا آمد.

یکی از این پیشگویی ها را خداوند ششصد سال پیش از تولد شدن عیسی مسیح توسط اشعیای نبی خبر داده بود. خداوند به زبان اشعیا نبی می فرماید:“ پس در این صورت خداوند خودش علامتی به شما میدهد و آن اینست که باکره ای حامله شده پسری بدنیا میآورد و او را عِمانوئیل (یعنی خدا با ما است) می نامد.“ (اشعیا٧: ١٤)

حتی جای تولد شدن عیسی مسیح را خداوند توسط انبیا خبر داده بود. تقریباً چهار صد سال پیش از تولد عیسی مسیح میکا نبی محل تولد او را پیشگویی کرده ” ای بیت الحم افراته، گرچه تو یکی از از کوچکترین شهرهای یهودا هستی، با اینهم از تو پیشوائی ظهور میکند که از ازل وجود داشته است و بر قوم اسرائیل سلطنت میکند.« ( میکا 2:5)

در این آیه برعلاوه که محل تولد مسیح موعود پیشگویی شده بود، یک حقیقت بسیار جالب دیگر هم در این آیه وجود دارد. این حقیقت این است که میکا نبی نبوت کرده میفرماید: طلوع های او از قدیم و از ایام ازل بوده است یعنی اینکه مسیح پیش از اینکه در بیت الحم از مریم باکره تولد شود در ازل با خدا بود و در یک زمان معین جسم انسانی به خود پوشید و به قدرت خدا از مریم باکره تولد یافت.

مولانا جلال الدین بلخی که از مفاخر وطن عزیز ما است این موضوع ره از زبان عیسی مسیح این طور بیان میدارد:

عالم نبود و من بوده ام

آدم نبود و من بوده ام

پیش از همه عالم بوده ام

من عاشق دیرینه ام

نه آسمان بود نی زمین

نه عرش رب العالمین

حق بود نورشمس الدین

من عاشق دیرینه ام

در آغاز کلمه بود

در آغاز کلام بود و کلام با خدا بود و کلام، خدا بود؛ همان در آغاز با خدا بود. همه چیز به واسطۀ او پدید آمد، و از هرآنچه پدید آمد، هیچ چیز بدون او پدیدار نگشت.  در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود. این نور در تاریکی می‌درخشد و تاریکی آن را درنیافت.  مردی آمد که از جانب خدا فرستاده شده بود؛ نامش یحیی بود. او برای شهادت دادن آمد، برای شهادت بر آن نور، تا همه به واسطۀ او ایمان آورند. او خودْ آن نور نبود، بلکه آمد تا بر آن نور شهادت دهد. آن نور حقیقی که به هر انسانی روشنایی می‌بخشد، براستی به جهان می‌آمد.  او در جهان بود، و جهان به واسطۀ او پدید آمد؛ امّا جهان او را نشناخت. او به مُلک خویش آمد، ولی قومِ خودش او را نپذیرفتند. امّا به همۀ کسانی که او را پذیرفتند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، یعنی به هر کس که به نام او ایمان آورْد؛ آنان که نه با تولدی بشری، نه از خواهشِ تن و نه از خواستۀ یک مرد، بلکه از خدا تولد یافتند.  و کلام، انسان شد و در میان ما مسکن گزید. ما بر جلال او نگریستیم، جلالی شایستۀ آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی. یحیی بر او شهادت می‌داد و ندا می‌کرد که «این است کسی که درباره‌اش گفتم: ”آن که پس از من می‌آید بر من برتری یافته، زیرا پیش از من وجود داشته است“.» از پُری او ما همه بهره‌مند شدیم، فیض از پی فیض.  زیرا شریعت به واسطۀ موسی داده شد؛ فیض و راستی به واسطۀ عیسی مسیح آمد. هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن پسر یگانه که در آغوش پدر است، همان او را شناسانید.

یوحنا 1:1-

کارهای عظیم خداوند در زندگی ما

خدا، خدایی قادر است. برای او هیچ‌ کاری غیرممکن نیست. او می‌تواند کوهها را جابه‌جا کند، خورشید را ثابت نگه‌ دارد و بیماران را شفا بخشد. در باب ۴ کتاب یوشع، می‌خوانیم که خدا چطور کار عظیم آوردن قوم اسرائیل به سرزمین موعود را به اتمام رساند. او همانطور که وعده داده بود، قوم اسرائیل را از بردگی به سوی آزادی هدایت فرمود. به دلیل عظمت کاری که وی انجام داد، نمی‌خواست قوم هرگز آنچه را که برایشان کرده بود، فراموش کنند. او می‌خواست قوم پیوسته معجزه‌ای را که برایشان انجام داده بود، و این را که وی چه خدای قادر و قدرتمندی است، به یاد داشته باشند. لحظه‌ای به گذشته فکر کنید. خدا کارهای شگفت‌انگیزی در زندگی شما انجام داده است. ممکن است او معجزۀ شفایی انجام داده باشد یا شما را از اسارت اعتیاد رهانیده و به سرزمین موعودتان وارد کرده باشد. امروز کمی تأمل کنید تا کارهای عظیمی را که خدا برای شما انجام داده است، به یاد بیاورید. او را بستایید و متعهد شوید که هرگز کارهای شگفت‌انگیزی را که برایتان انجام داده، فراموش نخواهید کرد.

آيات مربوطه:

“چون تمامی قوم از اردن گذشتند، خداوند به یوشَع فرمود: «از میان قوم دوازده تن برگیر، از هر قبیله یکی. ایشان را امر کن که از میان رود اردن، درست همان جا که پاهای کاهنان قائم ایستاده بود، دوازده سنگ برگیرند و آنها را همراه تو آورده، در منزلگاهی که امشب در آنجا به سر خواهید برد، بنهند.» پس یوشَع آن دوازده مرد را که از میان بنی‌اسرائیل برگماشته بود، یعنی از هر قبیله یکی، فرا خواند و بدیشان گفت: «پیش صندوق یهوه خدایتان به میان رود اردن بروید، و هر یک از شما یک سنگ به شمار قبیله‌های اسرائیل بر دوش خود برگیرید تا نشانه‌ای باشد در میان شما. در آینده هرگاه فرزندانتان از شما بپرسند: ”این سنگها برای شما چه معنایی دارد؟“ به آنها بگویید که آبهای اردن در برابر صندوق عهد خداوند بند آمد. چون صندوق از اردن می‌گذشت، آبهای اردن از حرکت بازایستاد. پس این سنگها برای قوم اسرائیل یادبود ابدی خواهد بود.» پس بنی‌اسرائیل مطابق آنچه یوشَع بدیشان فرمان داده بود، کردند. آنان همان‌گونه که خداوند به یوشَع گفته بود، دوازده سنگ به شمار قبیله‌های بنی‌اسرائیل از میان اردن برگرفته، با خود به اردوگاه خویش بردند و آنجا بر زمین نهادند. و یوشَع در میان اردن، همان‌جا که پاهای کاهنانی که صندوق عهد را می‌بردند ایستاده بود، دوازده سنگ بر پا کرد، که تا به امروز در آنجاست. اما کاهنانی که صندوق را می‌بردند در میان رود اردن ایستاده باقی ماندند، تا هرآنچه یوشَع به فرمان خداوند و مطابق دستور موسی به قوم گفته بود، به کمال کرده شد. قوم به‌شتاب گذشتند، و پس از عبور تمامی قوم، صندوق خداوند و کاهنان در برابر دیدگان قوم گذشتند. مردان رِئوبین و مردان جاد و نیم‌قبیلۀ مَنَسی همان‌گونه که موسی گفته بود، مسلح پیشاپیش بنی‌اسرائیل گذشتند. نزدیک چهل هزار مرد، آمادۀ کارزار، در حضور خداوند از رود گذشته، برای جنگ عازم دشت اَریحا شدند. خداوند در آن روز یوشَع را در چشم تمامی اسرائیلیان بزرگ ساخت به گونه‌ای که در همۀ روزهای زندگی‌اش او را حرمت می‌نهادند، همان‌گونه که موسی را حرمت نهاده بودند. آنگاه خداوند به یوشَع گفت: «کاهنانی را که صندوق شهادت را می‌برند امر فرما تا از اردن برآیند.» پس یوشَع به کاهنان فرمان داد: «از اردن برآیید.» چون کاهنانی که صندوق عهد خداوند را می‌بردند از میان رود اردن برآمدند و بر خشکی قدم گذاشتند، آبهای اردن به جای نخست بازگشت و همچون گذشته بر تمامی کناره‌هایش سیلاب کرد. در روز دهم از ماه نخست، قوم از اردن برآمدند و در جِلجال واقع در سرحدات شرقی اَریحا اردو زدند. و یوشَع آن دوازده سنگ را که از اردن برگرفته بودند، در جِلجال بر پا کرد. آنگاه به بنی‌اسرائیل گفت: «در آینده هرگاه فرزندانتان از پدرانشان بپرسند: ”معنی این سنگها چیست؟“ بدیشان تعلیم داده، بگویید: ”اسرائیل بر خشکی از این اردن گذشت.“ زیرا یهوه خدایتان آبهای اردن را پیش روی شما خشکانید تا شما از آن گذشتید، همان‌گونه که دریای سرخ را خشکانید تا ما از آن گذشتیم؛ او چنین کرد تا همۀ قومهای جهان بدانند که دست خداوند نیرومند است، و تا شما همواره از یهوه خدایتان بترسید.»”

یوشع  4:1-24  

شادی در زندگی مسیحی

شادی بخشی اساسی در ایمان مسیحی است و شادی شما از طریق ملاقات با خدا و تفکر بر کلام او افزون می شود. به خاطر سپردن آیات زیر کمک می کند شادی در زندگی شما افزون شود! بگذارید زندگی تان با به خاطر سپردن آیات کتاب مقدس دگرگون شود! 

“آنان که با اشکها می‌کارند، با فریاد شادی درو خواهند کرد!”

مزمور 126:5 NMV

“دل شادمان، چهره را شاداب می‌سازد، اما دل دردمند روح را افسرده می‌کند.”

امثال 15:13 NMV

“سخنانت یافت شد، و آنها را خوردم، و کلامت شادی و لذت دل من گردید.”

اِرمیا 15:16 NMV

“امّا از این شادمان مباشید که ارواح از شما اطاعت می‌کنند، بلکه شادی شما از این باشد که نامتان در آسمان نوشته شده است.»”

لوقا 10:20 NMV

“با کسانی

که شادمانند، شادی کنید، و با کسانی که گریانند، بگریید.”

رومیان 12:15 NMV

“همیشه در خداوند شاد باشید؛ باز هم می‌گویم: شاد باشید.”

فیلیپیان 4:4 NMV

“در هر وضعی شکرگزار باشید، زیرا این است ارادۀ خدا برای شما در مسیحْ عیسی.”

۱تسالونیکیان 5:18 NMV

“ای برادرانِ من، هر گاه با آزمایشهای گوناگون روبه‌رو می‌شوید، آن را کمال شادی بینگارید! زیرا می‌دانید گذشتن ایمان شما از بوتۀ آزمایشها، پایداری به بار می‌آورد. امّا بگذارید پایداری کار خود را به کمال رساند تا بالغ و کامل شوید و چیزی کم نداشته باشید.”

یعقوب 1:2-4 NMV

“هیچ چیز مرا بیش از این شاد نمی‌کند که بشنوم فرزندانم در ’حقیقت‘ سلوک می‌کنند.”

۳یوحنا 1:4 NMV