بهمن ۱۰، ۱۳۹۳

غسل تعمید



کتاب‌مقدس نخستین بار به‌هنگام معرفیِ یحیی تعمیددهنده به مبحث تعمید اشاره می‌کند.
عمل تعمید مختص مسیحیان نبوده است. از ایام قدیم مردم بین النهرین و چه بسا دیگر نقاط دنیا از آب برای شستشو و مراسم مذهبی خود استفاده میکردند( خروج 2: 5). این سنت انسان قدیم بعدها وارد قوم اسرائیل شد و می بینیم که موسی برای اولین بار در کتابمقدس هارون و پسرانش را در آب غسل میدهد( لاویان 8: 6). و می بینیم که شستن برای پاک شدن بعدها بعنوان سنتی به قوم اسرائیل اضافه شد( مرقس 7: 3- 4).
تعمید برای آمرزش و پاک شدن از گناهان انجام می شد. این عمل تعمید در آب تا زمان یحیی تعمید دهنده وجود داشت. مردم برای پاک شدن گناهان خود نزد او می آمدند و او آنها را غسل آب یا تعمید می داد. تعمید او ، تعمید توبه از گناهان بود. اما خود یحیی اعتراف کرد که:" من شما را به آب به جهت توبه  تعمید می دهم لکن او که بعد از من می آید تواناتر است که لایق برداشتن نعلین او نیستم. او شما را به روح القدس و آتش تعمید خواهد داد." ( متی 3: 11).

عیسی در "حکم اعظم" که در انجیل متی ۲۸:‏۱۸-۱۹ آمده است، به شاگردان خود دستور می‌دهد که بروند و تمام امت‌ها را شاگرد ساخته، آن‌ها را به اسم پدر، پسر و روح‌القدس تعمید دهند. از نگاه عیسی، شاگردسازی و تعمید لازم و ملزوم و مکمّلِ یکدیگرند.
آیین تعمید اکنون دیگر صرفاً نشانۀ توبه نیست ، بلکه علاوه بر توبه، اعلامِ این حقیقت مهم نیز هست که ما با مسیح دفن شده‌ایم و به هنگام رستاخیز مردگان با او قیام خواهیم کرد (رومیان ۶:‏۱-۴). تعمید اکنون دیگر صرفاً بازگشت از گناه نیست، بلکه همچنین بیانگر این نکته است که نسبت به گناه مرده‌ایم، و اعلامِ این امید است که در آینده به هنگام قیامت مردگان، به مسیح خواهیم پیوست.
پولس رسول همین مفهوم را در جای دیگر نیز مطرح ساخته، می‌فرماید: «و در تعمید، با او مدفون گشتید و با ایمان به قدرت خدا که مسیح را از مردگان برخیزانید، با او زنده شدید.» (کولسیان ۲:‏۱۲).
تعمید، نمادی مرئی از ایمان است، اما اغلب با خود نجات اشتباه گرفته می‌‌شود. خیلی مهم است توجه داشته باشیم که تعمید نمی‌گیریم تا چیزی اتفاق بیفتد، بلکه تعمید می‌گیریم چون چیزی اتفاق افتاده است. مردم تعمید نمی‌گیرند تا ایماندار شوند، بلکه تعمید می‌گیرند چون ایماندار هستند. نجاتِ شخص به داشتن تعمید بستگی ندارد، اما تعمید باید در پیِ نجات عملی شود. در اعمال رسولان می‌خوانیم که کرنلیوس پس از آنکه از روح‌القدس پر شد تعمید گرفت، که آشکارا نشان می‌دهد او نخست نجات پیدا کرده بود و بعد تعمید گرفت.
ما تعمید می گیریم تا برای مسیح پاک زندگی کنیم. این پاکی با ایمان به مسیح آغاز شده، در تعمید شروع میشود، در مطالعۀ روزمرۀ کلام و دعا تقویت شده، در اطاعت و مطیع بودن به روح القدس قدرت گرفته و در اتصال با بدن مسیح، کلیسا چهره ای تماما نوین میگیرد.

۱ نظر:

Unknown گفت...

با امید به اینکه در پاکی تامید و ایمان بر مسیح با اراده ای قوی باقی بمانیم