" عیسی نان را
گرفته، برکت داد و پاره کرده، به شاگردان داد و گفت، بگیرید و بخورید، این است بدن
من و پیاله را گرفته، شکر نمود و بدیشان داده،
گفت، همة شما از این بنوشید، زیرا که این است خون من در عهد جدید که در راه بسیاری بجهت آمرزش گناهان ریخته می شود."
متی 26: 26-28
شبی که عیسی بدست
سران یهود افتاد، شب عید فصح بود ، یعنی مهمترین عید یهودیان . این عید به یادبود
روز آزادی قوم اسراییل بدست موسی از بندگی در مصر برگزار می شد . در این عید،
یهودیان نان فطیر میخوردند، یعنی نانی که بدون خمیرمایع تهیه شده است . همراه این
نان ، گوشت بره نیزخورده میشد، بره ای که به عنوان قربانی گناهان خود به خدا تقدیم
شده بود . در چنین عیدی ، عیسی آخرین شام را با شاگردان خود صرف میکرد. در فردای
آن روز او میبایست بر صلیب میخکوب شود . بدن او میبایست مانند قربانی عید فصح در
راه کفاره گناهان بشر پاره پاره شود و خونش ریخته شود. در واقع بره عید فصح فقط
سمبلی از مسیح بود.
در چنین شبی بود که
عیسی مسیح آیین عشاء ربانی را برای نخستین بار به جا آورد. و اوبه پیروان خود
دستور فرمود که این آیین را به یاد او اجرا کنند. عیسی نان و شراب را نشانه ای از
بدن و خون خود قرار داد .
اکنون در کلیساهای
سرتاسر جهان این دستور مسیح اجرا میشود. مسیحیان هر چند وقت یکبار در مکانهای
عبادتی خود جمع شده و هر یک تکه ای از نان میخورند و اندکی از عصاره انگور مینوشند
و بیاد می آورند که مسیح به خاطر آنها جان داد .ایمانداران وحدت خود را با او که نان
حقیقی و تاک حقیقی است و همچنین با یکدیگر عمیقاً احساس می کنند و پیمان خویش را با
او تجدید می کنند.
این
مراسم عالی ترین نوع پرستش در عالم مسیحیت است که نام های دیگری همچون « شام خداوند»
، «شراکت مقدس » ، «یوکارست » که به معنای سپاسگرازی و تبرک آمده است که از صدر مسیحیت
تا بحال انجام میشود.
اما دوستان عزیز هدف
بزرگ عیسی مسیح درسفارش به انجام این آیین بسیار ارزشمند است که همواره باید مورد
توجه ما قرار بگیرد.
امروزه ما مسیحیان با
انجام آیین عشاء ربانی و خوردن نان ونوشیدن شراب "عهد" خود را با عیسی
مسیح تجدید میکنیم و با یاد فداکاری او در راه بخشش گناهانمان ،وحدت خود را با او
وسایر ایمانداران اعلام مینماییم.
زیرا که در واقع هدف
عیسی مسیح ایجاد مشارکت و همدلی در میان ایمانداران بود و گذشت از جان و مال در
مقابل یکدیگر و خدمت و محبت به هم مانند او که ما را آنقدر محبت نمود که در راه
آمرزش گناهان ما قربانی شد.
صرف غذا معمولی ترین وسیله
مشارکت و دوستی و یگانگی است ، مسیح می خواهد از طریق آن ، پیروانش یگانگی خود را با
او و با روشهای او و با یکدیگر احساس کنند ، مسیح می فرماید :
بدن من مانند این نان
است که برای شما خرد و شکسته و پاره می شود و خون من مانند عصاره انگور است که برای
شما ریخته می شود . من جان خود را از روی میل به شما می دهم ، این اساس و بنیاد انجیل
است یعنی محبت جانبازانه.
شما هم نان و شراب را
بگیرید و این کار را انجام دهید و از من پیروی کنید یعنی زندگی خود را صرف خدمت به
دیگران کنید ، همه چیز را در زندگی خود بگیرید و انرا برای دیگران بکار برید ، تنها
با این طرز فکر ، اجتماع بشری تغییر خواهد کرد.
همانطورکه نان و شراب
جسم ما را تقویت می بخشد به همان نحووجود عیسی مسیح ( بدن و خون او) که نان و شراب
علامتی از آن است جان و روح ما را نیرو می بخشد.
کار مسیح این بود که عملا تعلیم دهد که اساس واقعی
باید بر روی محبت جانبازانه قرار بگیرد ، از این جهت بود که خود را بر روی صلیب فدا
ساخت ، جسم او از ضرب میخها و سر نیزه پاره پاره گردید و خون او ریخته شد . در اثر
این فداکاری نیروی تازه ای در جهان سرداده شد که ما نیز باید خود را در معرفی آن قرار
دهیم ، ما هم باید خرد و شکسته شویم تا غل و غش وجودمان زد و ده شود و برای خدمت
آماده گردد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر